Το βιολί ανήκει στα έγχορδα μουσικά όργανα που παίζονται με δοξάρι. Στο εσωτερικό του οργάνου βρίσκεται ένα λεπτό ραβδί (η ψυχή) από πεύκο που μεταφέρει τις ταλαντώσεις των χορδών στη ράχη του βιολιού και διαμορφώνει το χαρακτηριστικό του ήχο. Το βιολί έχει τέσσερις χορδές ( ΣΟΛ , ΡΕ , ΛΑ , ΜΙ ) , η έκτασή του περιλαμβάνει σαράντα τέσσερις χρωματικούς φθόγγους και οι χορδές κουρδίζοναι σε διαστήματα πέμπτης καθαρής. Η έκταση του είναι 4 οκτάβες και η δυναμική του είναι από molto pianissimo μέχρι και molto fortissimo. Στο βιολί είναι δυνατόν να ‘’ παιχτούν’’ διπλοί φθόγγοι ακόμα και τετραφωνικές μελωδίες.
Σαν όργανο εξελίχθηκε κατά την Αναγέννηση και θεωρείται απόγονος του ρεμπέκ , της lira da braccio και του μεσαιωνικού fiddle . Γενέτειρα του βιολιού θεωρείται η Ιταλία όπου υπήρξαν και οι πρώτοι κατασκευαστές του. Από τους πιο γνωστούς κατασκευαστές των οργάνων της οικογενείας του βιολιού θεωρείται ο Antonio Stradivari ,ή εκλατινισμένα Stradivarius, του οποίου οι κατασκευές παρήγαγαν αξεπέραστη ποιότητα ήχου. Η οικογένεια Stradivari κατά τον 17ο και 18ο αιώνα κατασκεύασε όργανα των οποίων η τελειότητα απόδοσης ήχου δεν μπορεί να εξηγηθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.
Πριν εμπνεύσει πολλούς και γνωστούς συνθέτες της κλασσικής περιόδου , θεωρείτω όργανο συνοδευτικό για χορούς και γλέντια του απλού κόσμου. Αργότερα πολλοί έγραψαν για αυτό , ανάμεσά τους Μότσαρτ , Μπετόβεν , Βιβάλντι και πολύ άλλοι , και το ενέταξαν σε ορχήστρες , δίνοντάς του το χαρακτηριστικό του ρόλο.

Τάξεις αναλυτικά: